我穿越了我自己
我穿越了我自己最新章节：
“竟然有这种事？！真是岂有此理！”常博闻言也沉下脸，语气十分不善道
贺凌初脸色阴沉的走到上官晨旭的面前，“跟我回去
一位身穿鎏金黑袍，面容威严，浑身散发出凛然剑意的中年男子的虚影，出现在明剑尊的身前
杨毅云出声道：“越明道兄让大家停下稍作修整吧！”
又是一声重重的叹息，隔着无尽的时空，穿梭而来
我也看明白了，他左手写的是《兰亭序》，可右手写的却是那个什么庙里的碑！
这句话令潘黎昕的俊颜微微泛红，有些窘迫的笑了一下，“妈，你尽管放心吧！你儿子我不是那样的人
玉简是用来记载信息的，第一种是直接的文字记载，催动玉简之后信息直接化成神魂文字进入脑海
“我都没说话，你知道我要说什么？”杨云帆脸上浮现笑意
紫发少年注意到了那青年的眼眸，那里空无一物，有着莫名的神秘气息在流转
我穿越了我自己解读：
“ jìng rán yǒu zhè zhǒng shì ？！ zhēn shì qǐ yǒu cǐ lǐ ！” cháng bó wén yán yě chén xià liǎn ， yǔ qì shí fēn bù shàn dào
hè líng chū liǎn sè yīn chén de zǒu dào shàng guān chén xù de miàn qián ，“ gēn wǒ huí qù
yī wèi shēn chuān liú jīn hēi páo ， miàn róng wēi yán ， hún shēn sàn fà chū lǐn rán jiàn yì de zhōng nián nán zi de xū yǐng ， chū xiàn zài míng jiàn zūn de shēn qián
yáng yì yún chū shēng dào ：“ yuè míng dào xiōng ràng dà jiā tíng xià shāo zuò xiū zhěng ba ！”
yòu shì yī shēng chóng chóng de tàn xī ， gé zhe wú jìn de shí kōng ， chuān suō ér lái
wǒ yě kàn míng bái le ， tā zuǒ shǒu xiě de shì 《 lán tíng xù 》， kě yòu shǒu xiě de què shì nà gè shén me miào lǐ de bēi ！
zhè jù huà lìng pān lí xīn de jùn yán wēi wēi fàn hóng ， yǒu xiē jiǒng pò de xiào le yī xià ，“ mā ， nǐ jǐn guǎn fàng xīn ba ！ nǐ ér zi wǒ bú shì nà yàng de rén
yù jiǎn shì yòng lái jì zǎi xìn xī de ， dì yī zhǒng shì zhí jiē de wén zì jì zǎi ， cuī dòng yù jiǎn zhī hòu xìn xī zhí jiē huà chéng shén hún wén zì jìn rù nǎo hǎi
“ wǒ dōu méi shuō huà ， nǐ zhī dào wǒ yào shuō shén me ？” yáng yún fān liǎn shàng fú xiàn xiào yì
zǐ fā shào nián zhù yì dào le nà qīng nián de yǎn móu ， nà lǐ kōng wú yī wù ， yǒu zhe mò míng de shén mì qì xī zài liú zhuǎn
